,,Za nowatorskie sztuki i prozę, które dają wyraz temu, co niewypowiedziane” – podała w uzasadanieniu Szwedzka Akademia za przyznanie literackiej Nagrody Nobla dla Jona Fosse’a. Laureatem 120. nominacji został wybitny, norweski dramatopisarz, piszący w języku nynorsk.
Wyniki, ogłoszone przez Matsa Malma – sekretarza Akademii były podane w czwartek, 5 października.
Jone Fosse urodził się 29 września 1959 roku w Haugesund. Debiutował w 1983 roku książką „Czerwone, czarne”. Jego pierwsza sztuka teatralna, „Nigdy się nie rozłączymy”, została wystawiona w roku 1994. Najbardziej znane dramaty autora to „Imię” (1995) i „Dziecko” (1997). W książkach Fossego najważniejszy jest rytm, a opowieści nie snuje wszechwiedzący narrator. To dialogi i czyny bohaterów odzwierciedlają ich myśli i uczucia. Pisarz jest minimalistą słowa – jego postaci mówią mało i często powtarzają swoje kwestie, a akcja utworów przebiega wolno. Fossego fascynuje zwyczajność i powolność. Laureat jest również autorem esejów, tomów poezji i książek dla dzieci. Wydane w 1989 roku „Nieskończenie późno” (napisane wraz z z Alf-Kåre Bergiem) otrzymało Nagrodę Literacką dla Literatury Dziecięcej w Języku Nynorsk.
Jego dzieła przetłumaczono na ponad 40 języków. Sztuki jego autorstwa wystawiono na ponad 120 scenach na całym świecie. Po polsku ukazały się jego „Sztuki teatralne”. Dramaty Fossego znalazły się ponadto w tomie „Kon(teksty)” i „Suzannah, Austria”. Jedno z jego opowiadań, „Powrót do domu”, znajdziemy zaś w zbiorze „Wolność. Istota bycia człowiekiem”.
Literacka Nagroda Nobla przyznawana jest autorom i autorkom za wybitne zasługi w dziedzinie literatury. Jest jedną z pięciu nagród (obok chemii, fizyki, pokoju oraz fizjologii lub medycyny) ustanowionych w testamencie Alfreda Nobla z 1895 roku. Po raz pierwszy przyznano ją sześć lat później, w 1901 roku.
Źródło: lubimyczytac.pl
