Czy łatwo jest przepraszać? Jak powinniśmy to robić? Dziś z grupą „Motylków” omówiłam ten temat, którego głównym celem było nauczenie dzieci jak prawidłowo przepraszać. Na początku zapytałam słuchaczy czy wiedzą w jakich sytuacjach użyć tego słowa i czy często korzystają z niego.
Przeczytałam dzieciom książkę D. LaRochelle pt. „Jak przepraszać”, w której znakomicie przedstawione są scenki jak najlepiej to robić oraz takie, które pokazują jak wyglądają fałszywe przeprosiny. „Motylki” chętnie wzięły udział w rozmowie. „Moja siostra jak chciała mnie przeprosić to napisała to na kartce i dała mi ją…”-powiedziała jedna z dziewczynek. Tym samym uprzedziła mnie z kolejnym sposobem, jaki chciałam zaproponować, by wyjaśnić dzieciom, że sposobów na przepraszanie może być wiele.
Na specjalne życzenie grupy przywiozłam książkę o traktorze, było to N. Quintart pt. „Traktorek jest zazdrosny”.
Grupa „Pszczółek” wysłuchała bajki pt. „Malutkie myśli o odwadze” Agnes i Salem de Bezenac. Historia małej Misi, którą przerastała myśl, że musi pojechać na wycieczkę bez rodziców- zainteresowała Maluchy. Pomimo lęku i ogromnych obaw, podjęła decyzję, że pojedzie. Kiedy wróciła stwierdziła, ze nie żałowała swojej decyzji ponieważ bawiła się znakomicie. Ta przygoda uświadomiła dzieciom, że czasem strach ma tylko wielkie oczy.
Dodatkowo dzieci wysłuchały opowieści o „króliczkowym rodzeństwie”, które poznało nowego przyjaciela jeżyka-bajka pt.„Tuptuś i nowy kolega” z serii Króliczki 5 minutowe puchata bajeczki. Nowy przyjaciel pokazał wszystkim, że do zawierania nowych znajomości czasem potrzeba trochę więcej czasu…
„Biedronkom” przeczytałam bajkę K. Hudson pt. „Panna Śpieszka czeka na Pana Leniwca”. Dzieci poznały historię zabawnej bohaterki Emilki, która wraz z leniwcem tworzyli duet znakomitych przyjaciół, pomimo różnic charakteru i temperamentu. W życiu czasem warto pewne rzeczy wykonać wspólnie aniżeli pojedynczo. Szybko przekonała się o tym bohaterka książki.
Dodatkowo „Biedronki” wysłuchały przygody małego Misia w opowieści J. Chapman pt. „Kocham cię całym sercem”. Dzięki tej historii dzieci dowiedziały się, w jaki sposób można mieć mamę przy sobie. Wystarczy, że przyłożymy dłoń do jej serca-usłyszymy jego bicie. W momentach trudnych- wystarczy, że przyłożymy rękę do swojego serduszka i przypomnimy sobie bicie serca mamy. Przez chwilę możemy poczuć jakby była obok nich. Prosty sposób, który nie raz może rewelacyjnie pomóc…
Dziękuję wszystkim grupom za duża aktywność podczas dzisiejszych zajęć, cieszę się ,że mogę poprzez książkę wprowadzić Was do tego niezwykłego, magicznego, czytelniczego świata…
Za dziś serdecznie dziękuję i mówię do miłego zobaczenia!
Opr. Joanna Olejniczak
